Veel werkgevers kozen er voor, dienstverbanden na twee jaar arbeidsongeschiktheid te laten voortbestaan ook al zag het er niet naar uit dat de werknemer ooit weer aan de slag zou gaan. Werkgevers lieten dergelijke slapende dienstverbanden in stand, juist omdat zij anders, in geval van ontslag, de transitievergoeding moeten betalen. Dit terwijl ze óók al gedurende twee jaar het loon hebben moeten doorbetalen. Dat kost twee keer geld. De wetgever vond dat ook niet helemaal terecht. Vandaar dat sinds vorig jaar werkgevers die afscheid willen nemen van een werknemer die langer dan twee jaar niet meer werkt wegens arbeidsongeschiktheid, in aanmerking komen voor compensatie door het UWV voor de transitievergoeding die ze dan moeten betalen.

Dat bracht vervolgens werknemers op het idee hun werkgever actief te vragen om mee te werken aan een ontslag. Enigszins opportunistisch natuurlijk, want voorheen zou de gemiddelde werknemer nooit vragen om ontslagen te worden. Niet iedere werkgever zag dat zitten. Uiteindelijk heeft de rechter echter bepaald dat van een goed werkgever mag worden verwacht aan een dergelijk verzoek van een werknemer wel mee te werken. De werkgever kan een dergelijk verzoek van een werknemer alleen naast zich neerleggen indien de werkgever nog een redelijk belang heeft bij het in standhouden van de arbeidsovereenkomst.

De Rechtbank Overijssel oordeelde recent over een dergelijke kwestie. De werknemer, werkzaam in een restaurant als chef, meende dat sprake was van langdurige arbeidsongeschiktheid én dat zij binnen een periode van 26 weken ook niet zou herstellen. De werkgever bestreed dat: Niet is gebleken dat de werknemer niet in staat was haar eigen werk of aangepast werk te verrichten. Er waren nog reële re-integratiemogelijkheden en had de werkgever dus belang bij het in standhouden van de arbeidsovereenkomst. De kantonrechter oordeelde daarom dat de werknemer niet van de werkgever kon verlangen dat deze laatste meewerkte aan een beëindiging van het dienstverband. Niets belet de werknemer natuurlijk gewoon op te stappen als het haar niet meer bevalt. Maar dat doet de werknemer natuurlijk niet omdat deze vanzelfsprekend uit is op een zak geld.